Κυνηγητό

          Αγαπητό μου ημερολόγιο

           Εμείς αυτές τις μέρες στο σχολείο περνάμε καλύτερα από ποτέ.

 Όλη μέρα παίζουμε κυνηγητό ακόμα και μέσα στην τάξη και έτσι γλιτώνουμε το μάθημα.

 

Όλα άρχισαν προχτές, όταν η κυρία μας σήκωσε στον πίνακα τον Μιχαλάκη και του είπε να πει μάθημα και εκείνος είπε πως

 δεν πρόλαβε να διαβάσει

            γιατί κυνηγούσε

τη μικρή του αδελφή που κάνει φασαρίες

και τρομάζει τη γιαγιά του.

Η κυρία του έβαλε μηδέν αλλά ο Μιχαλάκης είπε πως η δικαιολογία του είναι ακούνητη γιατί το είδε στην τηλεόραση πως άμα κυνηγάς αυτούς που τρομάζουν τους άλλους, μπορείς να μη διαβάζεις και η κυρία αναγκάστηκε να του σβήσει το μηδέν και σήκωσε τη Λουκίτσα και της είπε να πει μάθημα αλλά η Λουκίτσα απάντησε πως δεν πρόλαβε να διαβάσει γιατί είχαμε πολλά και μόλις που πρόλαβε να ρίξει μια ματιά

Η κυρία μας, που είναι πολύ αδύναμη, σήκωσε τα χέρια ψηλά και είπε «Δώσ’ μου δύναμη» και άνοιξε τον κατάλογο να δει ποιον θα σηκώσει να πει μάθημα και τότε όλοι μας σηκωθήκαμε κι

αρχίσαμε να κυνηγιόμαστε μέσα στην    

                τάξη!!!!!!!!!!!

Τότε η κυρία μας, που μάλλον έχει πολλές αμαρτίες, σήκωσε τα χέρια ψηλά και είπε «τι έκανα και με τιμωρείς;» και μετά πήρε τα βιβλία και τον κατάλογο και πήγε στον κύριο διευθυντή και του είπε πως δεν ξαναδιαβάζει τα γραπτά μας ούτε θα ξαναδιαβάσει για το σχολείο γιατί πρέπει να μας κυνηγήσει μέσα στην τάξη και εξήγησε στον κύριο διευθυντή το ακούνητο επιχείρημα του Μιχαλάκη και της Λουκίτσας.

Έτσι, λοιπόν, περνάμε πολύ ωραία και όλη την ώρα

κυνηγάμε τον κύριο διευθυντή

 που κυνηγάει την κυρία μας

 που μας κυνηγάει να μας πιάσει

και δεν κάνουμε απολύτως τίποτα, κάτι σαν την Ελλάδα μας δηλαδή που την κυνηγάνε αυτοί που τους χρωστάει

 κι εκείνη κυνηγάει τους φουκαράδες που πληρώνουν κι ας μην έχουν

και δεν κυνηγάει αυτούς που έχουν

 αλλά της χρωστάνε και δεν πληρώνουν.

Μπορεί να μας κουράζει το πολύ κυνηγητό, αλλά δεν πειράζει αφού έχουμε μια καλή δικαιολογία για να γλιτώνουμε το διάβασμα. Να δεις που τελικά ο Μιχαλάκης θα γίνει και πρόεδρος της τάξης μας!!!

                                                Σε φιλώ γλυκά

                                                Ευελπίτσα

Μιχαλάκης ο ακριδόμαγκας*

            Μιχαλάκης ο ακριδόμαγκας*

                                                                        Λαχανοψαραγορά 24/1/12

Μιχάλη, αγόρι μου

Γεια χαραντάν και το λαό χεσμένο,

 που λέει ο λόγος, παλικάρι μου

Μα την αλήθεια, εδώ στο ταράφι τα παιδιά, βγάλανε πόρισμα πως πρόκειται για σχέδιο μαφιόζικο. Όπερ μεθερμηνευόμενον, σας την έχουνε στημένη, το οποίον πρώτα ο Κίμωνας και τώρα εσύ, αγορίνα μου.

Έτυχε μια βολά και πιάστηκες αδιάβαστος.

Και τι έγινε, περικαλώ;

Δε πρόκανες, λέει, να διαβάσεις το Μνημόσυνο. Αν ήταν όμως σιντί, σαν κι αυτά που έδωκε η Αννούλα, θα το έβαζες σ’ εκείνο το ματσούκι που έχουν τα κωλόπαιδα στην κωλότσεπη και τα καλώδια στ’ αυτιά, και θα το άκουγες με την ησυχία σου.

Κι αντί να σου πούνε μπράβο που είσαι μαγκιώρος, μαγκίτης και ταγκαλάκι και λες κατάμουτρα

                γαμάω και δέρνω γιατί έτσι μου γουστάρει

σου τα χώνουνε σα να ‘σαι ρουθούνι συναχωμένο

Έχει δίκιο ο Σταύρακας ο σουλφαμίδας, στην Κατοχή, λέει,

             οι προδότες φορούσαν κουκούλα

      πριν μνημονεύσουν το φουκαριάρη το λαουτζίκο γιατί είχαν και λίγη τσίπα

 για να στο πω πιο καθαρά,

 οι προδότες μνημόνευαν κάποιους

 και οι παππούδες της Αγγέλας της Γομάρας, αρπάζαν τον μνημονευόμενο και τον έκαναν λίπασμα για τα σέσκουλα.

Όπως και τώρα, να πούμε, που μείναμε από λίγδα στέγνα

Εσύ, Χερ Μιχαλάκη μου, ούτε κουκούλα ούτε τίποτα…

Το ταράφι υποκλίνεται στις θρασύτατες ακρίδες του Γιωργάρα, του μέγα ομοίως ακριδόμαγκα*

Μόνο, πρόσεχε, κι αυτό συναμετάξυ μας, λόγω που δε σ’ έχω καθόλου σε υπόληψις, να ξέρεις πως σε κυνηγάνε ο Βρασίδας ο γεντικουλές και ο Παντελάρας ο τανάλιας να σου κόψουνε, λέει, το μεγάλο Μιχαλάκη και τα δίδυμα γιατί δεν πρόσεχες πού έβαζες την υπογραφή σου!!!?????

Τις συνέπειες τις βλέπεις:

Όλο το ελληναριό…. τούμπανο

                                                Με το μπαρδόν δια την ενόχλησις

                                                Και άνευ εκτίμησις

                                                Μέμος Περδίκουλας

* το κρι = ρχ, περικαλώ

κυρά Βάσω

Πριν λίγες μέρες, η κ. Βάσω Παπανδρέου ανέφερε σε ομιλία της πως στο τέλος θα παραδώσουν στη ΝΔ την Ελλάδα καθημαγμένη

            Λαχανοψαραγορά 19/1/2012

Ρε κυρά Βάσω,

Αμάν πια!!!!!

Η θεια μου που είναι κοντά στους αιώνες σου, έχει βγει στη σύνταξη εδώ και κάμποσα τέρμινα.

Εσύ, μωρ’ αδρεφούλα μου, έχεις βολευτεί επί του καναπέως που σου κληρονόμησε ο Θιος σχωρέστον και δε ξεκουνάς ρούπι.

Και δε φτάνει αυτό. Αμολάς κάτι λαχανόφυλλα κι έχουν πάθει λόξυγκα τα παιδιά στο ταράφι.

          «θα παραδώσουμε τη χώρα καθημαγμένη»

Το ξεστόμισες τα προχτές και μας ήρθε κάτι σα να φάγαμε ληγμένες μπάμιες ογκρατέν με σος γιαουρτλού.

Τι θα πει «καθημαγμένη» μαντάμ;

Ρωτήκαμε τα καρντάσια στη λαχανοψαραγορά και βουαλά αι απαντήσεις:

Μπάμπης ο καρεκλοποδαράκιας: ξεπουπουλιασμένο κοτόπουλο

Σουλάρα η τσιριμπίμ-τσιριμπόμ: φισκαρισμένο καθίκι

Βάγγος ο έτσι: άφραγκη γριά πουτάνα

Κυρ Γιωργάκης ο σπίνος: ξεκορφιασμένος σκουπιδότοπος

Σπανομαρίας: ξετιναγμένη μπάνκα

Μαράκι το μπάνικο: δεν ξέρω, δεν απαντώ

Παντελάρας ο ατάκας: άδεια πορτοφόλα

Μπαρμπα-Νικόλας ο δάσκαλος: από λίγδα…. στέγνα

Όπερ μεθερμηνευόμενον, σουλουμουτούκουμ τσιτσιρί!!!!!!!

Κι αν κάνεις σούμα, κυρά Βάσω μου

 Καθημαγμένη = Ξεπουπουλιασμένη

Και ερωτάω:

Εσύ πού ήσουνα, μανδάμ, όταν μας ρουφάγατε το μεδούλι με το ζαχαροκάλαμο;

Πούλαγες …. «καφέδες» (για να μη ξεχνιόμαστε) ή φκιασιδωνόσανε μπας και διώξει ο Θιος σχωρέστον τη χόστες  που σου καβάτζωσε τη θέση που τόσο λαχτάραγες;;;;;;

Με πόσα φτερά και πίπουλα, από το ξεμάδισμα του ελληναριού, έχεις γεμίσει το στρώμα που ξαπλώνεις την καθημαγμένη σου συνείδηση;;;;;

Αλλά δε φταις εσύ….

 Πάντα μιλούσατε με λάθος γλώσσα αλλά εμείς είχαμε χάσει το λεξικό, το οποίον δε χαμπαρίζαμε γρυ…

                                                Με το μπαρδόν δια την ενόχλησις

                                                Και άνευ εκτίμησις

                                                Μέμος Περδίκουλας

ΔΥΑΡΧΙ(ΔΙ)Α

 Προθυπουργάρα μου

Γεια χαραντάν και  τα αντίδια γιαχνί, που λέει ο λόγος

Εμείς εδώ στη λαχαναγορά έχουμε  βουτήξει  σε σύσκεψη  τίγκα στη σοβαρότη  με κείνη τη βαριά κι ασήκωτη  δήλωση του Γιώργη του μόρτη του καραμπουζουκλή περί ... Δυαρχίας.

Εψές, πάνω που μάζευα τον πάγκο και σιχτίριζα μια μαντάμα φακιολάτη που  μου ‘κανε σεφτέ το πρωί και δεν τσάκωσα σέντσι, νάσου ο Νιόνιος ο Ανάποδος κι ο Μητσάρας ο Σουρταφερτατζής  που δε μιλιόντανε μέχρι τα πρόπερσι, αλλά τώρα θα πηγαίνουνε, λέει, δυο –δυο, ένεκα η δήλωσης του Γιώργη.

Το οποίον, επειδής αγόρι μου έχεις πολλές δουλειές με το τσίρκουλο που κουβαλάς, εμείς θα σε βοηθήκουμε.

ΔΥΑΡΧΙΑ θα πει να κάνουν κουμάντο δυο νομάτοι, ο ένας να λέει «ράους» στη γομάρα την Αγγέλα κι ο άλλος «αλεβουζάν» στο Νικολάκη της Κάρλας.

ΔΥΑΡΧΙΑ σημαίνει χερούκλαι τέσσαραι, περικαλώ, όπερ μεθερμηνευόμενον, τέσσαραι κινήσεις σε χρόνο ντετέ:

1.     αρπάζεις το πόπολο απ’ το γιακά

2.     του χώνεις μια μπούφλα

3.     του αδειάζεις την πορτοφόλα

4.       του σφίγγεις το χέρι (και καλά... συλληπητήρια)

το πόπολο δεν αντιλήβεται πόθεν του την πέσανε διότι μέχρι να δει τον έναν, ο άλλος γένεται καπινός!!!!

(α, ρε Γιωργάρα!!!! Είσαι μεγάλος, αγόρι μου)

ΔΥΑΡΧΙΑ σημαίνει δυο μασέλες να τρώνε ΜΑΖΙ και να μη μένει μήτε κουκούτσι για το φρόκαλο. Για βάλε, ας πούμε,  να διαρχέσουν Πάγκαλος και Βενιζέλος... !!!;;;;;?????

Αφού, σου λέει, αι ακρίδαι θα ζητήκουν επίδομα ανεργίας.

Πάντως, απ’ ότι μου ξηγήσανε τα παιδιά στο ταράφι ,είναι δύκολο να βρεις δυο καλόπαιδα να διαρχέζουν παρέα και να ταιριάζουν σαν ναναι ένα. Όπως  η σωβρακοφανέλα να πούμε.

Το οποίον και αρχίσαμε το σουλουμουτούκουμ τσιτσιρί για να φτιάκουμε μια λίστα, να διαλέξεις.

Μόνο που ο Βρασίδας ο μονάντερος, έχει μια απορία ένεκα που ψηφάει παπαντρέικο παιδιόθεν. Και ερωτά:

Όταν ο Γιώργος αμολάει τη ΔΥΑΡΧΙΑ, το λέει σωστά ή μήπως γλωσσεύει τη μπέρδα του; Για να στο κάνω πιο λιανά, ΔΥΑΡΧΙΑ είναι η  ΑΡΧΗ ΔΙΑ να...;;;; 

 ή μήπως είναι η ΑΡΧΗ ΔΙΑ να μην...;;;

                                Περιμένω απάντηση, προθυπουργάρα μου, να τη δώκω του Βρασίδα, να τη δώκει στα παιδιά μπας και βγάλουμε νόημα ένεκα που άμα διαρχίσουμε θα μπλέξουν τα αντίδια με τα μπρόκολα και δεν είναι πρέπον

                                                Με το μπαρδόν δια την ενόχλησις

                                                Και άνευ εκτίμησις

                                                Μέμος  Περδίκουλας

Γράμμα προς τον κύριο Προθυπουργό

 «Για ένα σώβρακο αδειανό»

Προθυπουργάρα μου

Γεια χαραντάν και τα κουκιά  πλακί, που λέει ο λόγος

Εμείς οι μαναβαίοι της λαχαναγοράς σου βγάκουμε το καπέλο σε σένα και στο τσίρκουλο που κουβαλάς μαζί σου. Αφου, σου λέει, σας φοβήθηκε το μάτι μας!!!

Ρε, τι ‘στε σεις????????????

Οι λαχανάδες αποφασίσανε ν’αλλάξουν επάγγελμα, ένεκα που ο ανταγωνισμός είναι αθέμιτος.  Και άμα δεν κάνεις αντίληψις περί τίνος πρόκειται, σου το ξηγάω αμέσως:  

                                         λαχανάδες = πορτοφολάδες

Το θυμάσαι το άσμα, φαντάζομαι:

                  «δυο λαχανάδες πιάσανε, που κάναν την κυρία»

Διότι κάτω στα λεμονάδικα,  συχνάζουν ένα σωρό κορόιδα που νομίζουν πως θα πιάκουνε την καλή αλλά ψωνίζουν από σβέρκο, τουτέστιν τους την πέφτουν οι λαχανάδες και τους αδειάζουνε την πορτοφόλα μέχρι να πεις μπρόκολο.

Αλλά εσύ, ρε αφεντικό,  καθώς και το τσούρμο με τα καλόπαιδα*  (τεσσαράκοντα και οκτώ, ζωή να ** ‘χουνε) είσαστε ασυναγώνιστοι!

Άπιαστοι!!!

Φυσάτε!!

Δεν πιάνεστε!!!

Έχετε πέσει πάνω στο πόπολο και του αδειάζετε την πορτοφόλα  μέχρι να πεις σέσκουλο.

Τίποτις δεν αφήκατε, μήτε ένα κοκαλάκι για γλύψιμο

Αλλά καλά τους κάνετε. Τέτοιοι που είναι, όλο δήθεν και τάχα μου και καλά διαμαρτύρονται στις πλατείες κι ύστερα τα κεφάλια μέσα.

Μούφες

 Γι’ αυτό σου λέω, αφεντικό, να τους πάρετε και τα σώβρακα. Βέβαια, μη νομίζεις, άδεια είναι. Αν το σώβρακο του πόπολου ήταν γεμάτο, τα καρύδια δεν θα σπάγανε με τίποτις .

Τα καρύδια είναι βαρύδια,  αγόρι μου, και σπάνε τα κόκαλα αυτών που φτάσανε το ελληναριό στον πάτο.

Και τότε θα έγλεπες να στήνονται στο Σύνταγμα όχι τσαντίρια για αγανακτησμένους  αλλά λαιμητόμοι για κείνους που φάγανε ΜΑΖΙ το παξιμάδι που έφτιαξε με το σκατό του ο γέρο-συνταξιούχος.

Θα στήνονταν έξω από τη Βουλή  ποντικοπαγίδες για να γραπώσουν τους αρουραίους

                 που ροκανίζουνε το μηνιάτικο του εργαζόμενου

                που τσουγκρίζουνε ποτήρια με τον ιδρώτα του εργάτη

                που κάνανε αέρα κοπανιστό το μέλλον της νεολαίας

 Που θα μας καταντήκουνε οσφυοκάμπτες και σφουγκοκωλάριους της γομάρας της Αγγέλας και του Νικολάκη του παλιοφραντσέζου.

Γι’ αυτό σου λέω, αφεντικό, τουλάχιστον το σώβρακο να τους τ’ αφήκεις και ασχολήσου καλύτερα με τα βρακιά των δικώνε σου, που για μεταξωτά τα κόβω, ένεκα που μοστράρονται για πολύ επιδέξιοι αφού κατάφεραν να μας βουλιάξουνε.

Γιατί, φοβάμαι, πως άμα ξυπνήσει το πόπολο κι αρπάξει τον  αρχι... καρυδοθραύστη, θα τους κόψει αυτό πόχουν για να κάθονται και θα γεμίσει η Βουλή από καμιά τρακοσαριά λερωμένες σωβρακοκυλότες κι  μπόχα θα φτάσει μέχρι τη λαχαναγορά.

Και δεν είναι πρέπον

                                                Με το μπαρδόν δια την ενόχλησις

                                                Και άνευ εκτίμησις

                                                Μέμος Περδίκουλας

*το κα με ω

**μην ε...